Zarzuty za brak zeskanowanego dowodu
Niewiele jest spraw karnych związanych z instytucjami obowiązanymi i ustawą AML. Dotyczy to zarówno aktualnej regulacji AML, jak i poprzedniej. Niemniej co najmniej kilka spraw karnych było, jest i nadal się toczy. Odpowiedzialność administracyjna to bowiem jedno, ale karna to drugie. W tym zakresie mieliśmy pewien przypadek, który toczył się w zasadzie przez brak skanu dowodu osobistego. Przykład sprawy karnej, która jest tematem tego artykułu pokazuje, jak kluczowe jest przestrzeganie zasad dotyczących weryfikacji tożsamości klientów. Niedopełnienie obowiązków w tym zakresie może prowadzić do odpowiedzialności karnej, która wykracza poza zwykłe niedbalstwo, a może być rozpatrywana w kategoriach zamiaru ewentualnego. Czy jednak rzeczywiście każdy przypadek powinien być oceniany tak surowo? Przekonajmy się, jak wygląda to w praktyce i jakie mogą być tego konsekwencje. Więcej na ten temat właśnie w tym artykule!
Przykład z poprzedniego stanu prawnego – zarzuty za brak skanu dowodu
Poniżej znajduje się interesujący fragment wyroku dotyczący sprawy karnej, rozpatrywanej na podstawie poprzednich przepisów AML. Aby wyjaśnić to w prostszych słowach:
Oskarżony, jako osoba prowadząca działalność wymiany walut, był zobowiązany, zgodnie z art. 8b ust. 1 wspomnianej ustawy, do stosowania środków bezpieczeństwa finansowego wobec swoich klientów. Oznaczało to, że musiał nie tylko zidentyfikować klienta zgodnie z przepisami, ale także zweryfikować jego tożsamość poprzez sprawdzenie i potwierdzenie uzyskanych danych. Zasadniczo, weryfikacja nie mogła opierać się jedynie na skanie czy kserokopii dowodu osobistego, ponieważ taki dokument nie stanowi wystarczającej podstawy do prawidłowego potwierdzenia danych.
Dlaczego uznano, że brak skanu dowodu to podstawa karna?
W tym przypadku oskarżony ograniczył się jedynie do zapoznania ze skanem dowodu osobistego klienta. Takie działanie, w świetle art. 36 ust. 2 (obecnie art. 156 ust. 1 pkt 2) ustawy, wykracza poza zwykłe niedbalstwo i powinno być traktowane jako zamiar ewentualny. Dlaczego? Organ uznał, że oskarżony, postępując w ten sposób, świadomie zgadzał się na ryzyko przekazania Generalnemu Inspektorowi nieprawdziwych danych, zdając sobie z tego sprawę i akceptując taką możliwość. Takie zachowanie nie może być więc oceniane wyłącznie jako niedbalstwo, szczególnie gdy dotyczy profesjonalnego podmiotu działającego w sferze finansowej, na którym ciąży szczególny prawny obowiązek odpowiedniego postępowania, mającego na celu ochronę interesu społeczno-gospodarczego.
Zastanawiasz się nad skutecznością swoich środków bezpieczeństwa finansowego i AML?
Powyższa sprawa wyraźnie pokazuje, jak istotne jest dokładne przestrzeganie procedur AML oraz ich zgodność z obowiązującymi przepisami. Niedopełnienie tych obowiązków może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, dlatego warto zadbać o to, by stosowane procedury były aktualne i skuteczne. Jeśli potrzebujesz wsparcia w opracowaniu i wdrożeniu procedur AML dostosowanych do aktualnego stanu prawnego, zachęcamy do kontaktu z nami. Nasz zespół ekspertów chętnie pomoże Ci zapewnić zgodność z przepisami i uniknąć ryzyka prawnego.