W ostatnich latach Indonezja stała się jednym z kluczowych graczy na rozwijającym się rynku kryptowalut. Indonezyjski rząd wprowadził w rezultacie szereg regulacji mających na celu zarówno wspieranie innowacji, jak i ochronę inwestorów. Według Rozporządzenia Ministerstwa Handlu, regulacje dotyczące działalności w zakresie kryptowalut określiły jednoznacznie, że handel nimi jest legalny w Indonezji. W związku z tym upoważnieniem, Indonezyjski Nadzór nad Handlem Towarami Terminowymi (BAPPEBTI), czyli kluczowy organ regulacyjny, opublikował Rozporządzenie Nr 5 z 2019 roku (Regulation No. 5 of 2019). Stał się on podstawą dla dalszych regulacji, takich jak Rozporządzenie nr 8 z 2021 (Regulation No. 8 of 2021) odnoszące się do kontraktów terminowych i Rozporządzenie nr 13 z 2023 (Regulation No. 13 of 2022), którego przedmiotem jest ograniczanie ewentualnych zagrożeń związanych z handlem aktywami kryptograficznymi w Indonezji. Więcej na ten temat dowiesz się więc, właśnie w tym artykule.
Co do zasady, Indonezja zabrania używania kryptowalut jako pieniądza, ale zezwala na handel nimi jako towary. Poszczególne aktywa krypto otrzymały zgodę od Indonezyjskiej Agencji Regulacji Handlu Towarami Terminowymi (Badan Pengawas Perdagangan Berjangka Komoditi, czyli „BAPPEBTI”) na obrót na terenie kraju. W tym aspekcie Rozporządzenie Nr 5 wyznacza wytyczne dotyczące sprzedaży, zakupu i przechowywania aktywów cyfrowych oraz określa ich przyszłość na indonezyjskim rynku. Wedle przepisów instytucje finansowe nie mają prawa sprzedawać ani wspierać sprzedaży aktywów krypto, zgodnie z zaleceniami Indonezyjskiej Agencji Usług Finansowych (OJK). Główne jednak jest BAPPEBTI, którego uprawnienia z czasem mają zostać przejęte przez OJK w części lub całości.
Przedsiębiorcy z branży kryptowalut zobligowani są do oceny ryzyka, przeciwdziałania praniu pieniędzy (AML) i zwalczania finansowania terroryzmu (CFT). Dodatkowo wymaga się, aby osoby handlujące krypto przechowywały historię transakcji przez co najmniej pięć lat (dokładne wymagania w odniesieniu do Futures znajdują się w Rozporządzenie 8 art. 7 ust. 1 lit. H.) Kryptowaluty nie podlegają tym samym przepisom co papiery wartościowe i ze względu na obecne ograniczenia, mogą być one wymieniane na indonezyjskiej giełdzie terminowej wyłącznie jako wspomniane towary.
Władze monetarne wyemitują także własną CBDC, aby zyskać większy wpływ na rynek aktywów cyfrowych. Na razie jednak projekt ten znajduje się na wczesnym etapie rozwoju. W tym kontekście docelowo będzie to Cyfrowa Rupia czyli nowa, główna waluta wirtualna obowiązująca na terenie Indonezji.
Inwestor zagraniczny, który chce założyć firmę zajmującą się handlem kryptowalutami, musi uzyskać certyfikat Crypto-Asset Physical Trader. Aby go uzyskać od BAPPEBTI, należy spełnić poniższe wymagania kwalifikacyjne (m.in. z art. 40 Rozporządzenia 8 z 2021), czyli:
Powyższe wymagania zostały określone w Rozporządzeniu 8. Kryptowaluty mogą być przedmiotem obrotu wyłącznie na indonezyjskiej giełdzie kontraktów terminowych jako towary i nie jako instrumenty płatnicze. Z kolei pod koniec 2022 r. w listopadzie rząd Indonezji oficjalnie wprowadził dodatkowe wymagania dla fizycznych handlowców aktywów kryptograficznych. Stanowią one przedmiot Rozporządzenia nr 13.
Artykuł 40 ust. 1 wskazuje, że jeśli giełda kontraktów terminowych i agencja rozliczeniowa nie są zarejestrowane w organie regulacyjnym, podmiot musi zarejestrować firmę w BAPPEBTI jako potencjalny fizyczny podmiot handlujący aktywami kryptograficznymi „Prospective Trader” w rozumieniu art. 13 ust. 2. W celu rejestracji inwestor musi spełnić pokrywające się z powyższymi następujące warunki:
W przypadku giełdy Futures wedle art. 5 znajdującego się w części 2 Rozporządzenia 8, wymagania dla giełd kontraktów terminowych, które mogą prowadzić fizyczny handel aktywami kryptograficznymi są następujące:
Natomiast wobec Tradera aktywów kryptograficznych („Crypto Asset Trader”) wymagania zostały określone art. 14 ust. 1. Wedle jego założeń, trader zobowiązany jest do:
Po otrzymaniu licencji na handel aktywami kryptograficznymi, firma może prowadzić działalność biznesową na terenie Indonezji. W zakres ten wchodzi przede wszystkim: otwieranie platform wymiany kryptowalut, tworzenie portfeli cyfrowych i inne operacje związane z biznesem krypto. Ponadto przedsiębiorcy nabywają prawo do zakupu i sprzedaży aktywów cyfrowych za rupię indonezyjską. Firma może również prowadzić aktywny handel jedną lub kilkoma kategoriami kryptowalut. Dodatkowo zostaje także uprawniona do przechowywania kryptowalut jako własności lub inwestycji długoterminowej. Trzeba jednak mieć na uwadze, że wszystkie transakcje kryptowalutowe muszą być dokonywane na uznanej giełdzie i zgłaszane do BAPPEBTI na koniec każdego miesiąca.
Wraz z zatwierdzeniem Ustawy o rozwoju i wzmocnieniu sektora finansowego przez Izbę Parlamentu i rząd Indonezji, rynek aktywów kryptograficznych również wkrótce ulegnie zmianie. Docelowe regulacje mają na celu aktualizację szeregu obecnych przepisów dotyczących sektora finansowego, w tym regulacji dotyczących aktywów kryptograficznych. Zgodnie z nowym prawem funkcję monitorowania i nadzorowania aktywów kryptograficznych przejmie OJK. Dodatkowo organ jest zobowiązany do ustanowienia Rady Komisarzy, która byłaby odpowiedzialna za regulowanie działań związanych z cyfrową walutą w Indonezji. Pełne przeniesienie obowiązków regulacyjnych i nadzorczych z dotychczasowego BAPPEBTI na OJK musi zostać zakończone w ciągu 24 najbliższych miesięcy.
Działalność dotycząca kryptowalut musi wdrażać programy przeciwdziałania praniu pieniędzy. Wymogi AML dla firm kryptowalutowych w kraju muszą być przestrzegane i obejmują one rozbudowany szereg zobowiązań dla indonezyjskich instytucji obowiązanych, a w szczególności podmiotów prowadzących działalność w branży kryptowalut. W zakres ten wchodzą wyznaczenie urzędnika ds. raportowania prania pieniędzy (MLRO) i przeprowadzenie oceny ryzyka. Konieczne jest także opracowanie i wdrożenie wewnętrznych polityk AML obejmujących przeprowadzanie należytej staranności wobec klienta, a w tym procedury uproszczonej. W tym aspekcie wymogi prezentują się w podobny sposób, jak w Polsce. Warto jednak w tym aspekcie wskazać, że należyta staranność wobec klienta (CDD) w Indonezji wymaga zbierania określonej dokumentacji. Od osób fizycznych należy pobierać informacje, takie jak:
W przypadku osób prawnych z kolei wymagane jest gromadzenie danych dotyczących:
Indonezja przyjęła Travel Rule w zgodzie z wytycznymi, które opublikowano w październiku 2021 r. z progiem w wysokości 1000 dolarów amerykańskich, w równowartości rupii indonezyjskich. W przypadku, gdy transakcja jest równa tej sumie lub ją przekracza należy pozyskać informacje dotyczące: imienia i nazwiska nadawcy, adresu portfela nadawcy, dowodu tożsamości, adresu nadawcy. Analogiczne informacje pozyskiwane są od odbiorcy z wyłączeniem dowodu tożsamości odbiorcy. Natomiast w przypadku, gdy transakcja nie przekracza progu Travel Rule, wtedy wystarczy uzyskać uproszczone dane: